Saturday, January 29, 2022

ජීවිතය

 සඳ රැස් හෙමින් මැකී යන්නේ

හිරු රැසට තවත් ඉඩ හසරක් තබා

නැඟී එන හිරු රැසින් 

පුබුදුවන ලෝ සතුන්

සිය දිවියේ පහන් සිතුවිලි

තුරුළු කරන්

නව මං පෙතකට

පෙරමන් බලමින්

ප්‍රාර්ථනාවන් සිත තුල රඳවා

සොඳුරු හැඟුමින් 

ගෙවන සිය දිවිය

විටෙක සුන්දර වුවද 

තව විටෙක දුක් බරය




💫ජයමාලි...💫








1 comment:

මතක ඔක්කොම මාත් එක්කම මියැදුණා නම්,

මතක ඔක්කොම  මාත් එක්කම මොහොතකට මියැදෙන්න දෙන්නම්; හුඟක් බර නම්  කඳුළු බිඳුවෙන්  හිමින් සීරුවේ පොළෝ තලයම වෙලා ගන්නම්... තනිව ආගිය මගේ නැවතුමක...